“Als de tong van Palestijnen systematisch wordt afgesneden, hoe zullen zij zich met woorden weren.” Het commentaar van presentator Malcolm Ohanwe (Bayerische Rundfunk ofwel BR en Arte) op X (toentertijd nog Twitter) op het bloedbad dat Hamas op 7 oktober 2023 aanrichtte in het zuiden van Israël. Ohanwe kon vervolgens zijn biezen pakken bij zijn werkgevers BR en Arte.
In de rubriek “Der andere Blick am Abend” van de Neue Zürcher Zeitung (NZZ) heet het thema van maandag 19 mei in vertaling “Ontsporingen bij de publieke radiozender – waarom zo vaak bij het thema Israël”. NZZ-auteur Johannes Boie tekent voor de bijdrage.
Boie zet in met het ontslag van Ohanwe. Diens rechtvaardiging van “de ergste aanval op Joden na de Holocaust” was overigens bepaald niet zijn eerste uitglijder van dit kwalijke kaliber. “Tot dan toe mocht hij blijven”, voegt Boie er veelbetekenend aan toe.
De NZZ-auteur wendt daarna de blik naar een eerder voorval in dezelfde categorie. Het betreft een medewerkster van een jeugdprogramma. Zij, de arts/journaliste Nemi El-Hassan, solliciteert naar de felbegeerde positie van presentatrice van de wetenschapsrubriek “Quarks” bij de publieke omroep WDR. Ze krijgt de prominente job uiteindelijk niet. Tijdens de aanstellingsprocedure komt immers aan het licht dat deze Nemi El-Hassan sedert jaren in kringen van Jodenhaters verkeert. Minstens één keer neemt ze deel aan de “Al-Quds”-demonstratie, die door Iran jaarlijks tegen de Joodse staat wordt geënsceneerd. Bij deze publieke manifestatie van Jodenhaat worden leuzen gebruld als “Jood, Jood, laf zwijn, kom naar buiten en strijd alleen”. El-Hassan was daarnaast een trouwe bezoekster van de notoire Blauwe Moskee in Hamburg. De kiemcel, zoals Johannes Boie terecht opmerkt, van extremistisch, islamistisch gedachtegoed. De Blauwe Moskee is inmddels eindelijk door de Duitse autoriteiten gesloten.
Bij de BR blijken ze van al deze eerdere schandalen weinig te hebben geleerd. Immers in het kader van het Eurovisie Songfestival van vorige week -tweede plaats voor Israëls “stralende vertegenwoordigster” en Hamas-overlevende (!) Yuval Raphael vanwege de “vakjury’s”, eerste plaats qua publieke stemming!- achtte de BR het noodzakelijk een discussie te starten op Instagram of Israël eigenlijk wel kon deelnemen…
Simpelweg op deze manier, geeft Johannes Boie aan. “Redenen voor deze vraag werden niet genoemd. Daarmee schonk de zender Israël-haters en antisemieten een speelveld zoals zelden eerder.”
De genoemde drie gevallen werpen een bijzonder schril licht op de dubieuze houding van de publieke zenders tegenover Israël, constateert de NZZ-auteur. Om nog maar niet te spreken over de eenzijdige verslaggeving van correspondente Sophie von der Tann en vele andere bijdragen over het thema Midden-Oosten. Een evenwichtige berichtgeving ontbreekt.
Zeker, de BR komt achteraf met het verhaal dat veel anders is bedoeld geweest. En ja El-Hassan heeft zich gedistantieerd van het islamisme. Sympathiebetuigingen van haar op Instagram maken die distantiëring daarentegen ongeloofwaardig. En passant blijft El-Hassan actief voor de publieke omroep. En ja, de BR heeft de Instagram-bijdrage over Israëls deelname aan het Songfestival gewist en excuses aangeboden.
Blijft de vraag, zo besluit Johannes Boie “De andere blik s’avonds”: waarom gedijt deze tenminste antisemitisch geconnoteerde denkwijze zo goed bij de publieke media? “Welk systeem veroorlooft dergelijke uitingen of moedigt wellicht zelfs daartoe aan? En dienen alle Duitsers voor dit systeem te moeten betalen? De allermeeste mensen in het land willen geen presentatoren en journalisten financieren, die islamistische terreur bagatelliseren.” Alsof het over Nederland gaat? Graag dan met een uitroepteken!
Bron: NZZ-rubriek “Der andere Blick am Abend” door Johannes Boie over het thema van de dag: “Entgleisungen im öffentlichen Rundfunk – warum so oft beim Thema Israel?”, 19 mei 2025.
Reactie plaatsen
Reacties