“De Jodenhaat bedreigt de academische vrijheid in Duitsland”

De Universiteit Leipzig annuleerde recent een lezing van de gerenommeerde Israëlische historicus Benny Morris. De gastspreker vernam dat via de pers. “De universiteit heeft me helemaal niet gecontacteerd”, vertelt Morris aan de Neue Zürcher Zeitung (NZZ). “In plaats daarvan heeft ze gewoon een publieke verklaring afgegeven.”

De NZZ legt Morris in het interview de reden van de universiteit voor van de afzegging: “recente racistische uitingen”…

“Dat is onzin”, repliceert de historicus. “In feite werd nu door pro-Palestijnse activisten een interview opgescharreld dat 2004 in de krant Haaretz is verschenen. Ik sprak daarin over de tweede intifada. Bijna dagelijks bliezen zich toen zelfmoordenaars op in Israëlische bussen en restaurants. In deze context uitte ik mijn twijfel aan de vredesbereidheid van de Palestijnse leiding.”

“Deze uitspraken worden nu, twintig jaar later, door activisten uit hun samenhang gerukt en als voorwendsel gebruikt. De context, het Arabische bloedvergieten, wordt door hen eventjes genegeerd. Blijkbaar gelooft men dat elke kritiek op Arabische massamoorden en islamitische dogma’s racisme zou zijn. Het gaat echter om historische feiten.”

Het zou toch eigenlijk de intentie van prof. Morris zijn geweest om in zijn voordracht in Leipzig over de Israëlische onafhankelijkheidsoorlog van 1948 te spreken, geeft de NZZ aan. Hij heeft daar immers een belangwekkend boek over geschreven, dat nu ook in het Duits is verschenen.

Morris vertelt dat zijn onderzoek aantoont dat de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948 door veel Arabische deelnemers niet alleen als een nationaal conflict werd opgevat, maar evenzeer als jihad, een heilige oorlog. “Deze dimensie werd tot dusverre in de geschiedschrijving te weinig opgemerkt. Die zag het conflict hoofdzakelijk als een territoriale strijd tussen twee nationale bewegingen.”

Tussen haakjes: de voordracht van prof. dr. Morris was door de Universiteit Leipzig aangekondigd onder de titel: “The 1948 War and Jihad”. Voor de NZZ vatte hij die dus kristalhelder samen.

Dit wetenschappelijk perspectief stuit blijkbaar op tegenstand, merkt de NZZ op. Maar wat betekent dat voor de vrijheid van onderzoek? Op die vraag antwoordt Morris kort en bondig: “Heel eenvoudig: kritisch onderzoek naar het Midden-Oostenconflict wordt in Duitsland en Europa in toenemende mate onmogelijk.”

Over de reden voor de annulering van zijn lezing in Leipzig spreekt Morris evenzeer “Klartext”, duidelijke taal. “Deels puur antisemitisme. Het moet toch helder zijn dat Jodenhaat de academische vrijheid bedreigt.”

De historicus kan begrip opbrengen voor “de frustratie over de Israëlische regering en haar optreden in Gaza” en noemt die “ook legitiem”, maar wie Israëlische wetenschappers uitsluit, “die niet de ‘juiste’ politieke houding aannemen, vergrijpt zich aan wetenschappelijk onderzoek”.

Voor Morris is dat een vorm van censuur, die “bijzonder perfide” is omdat zij zich als “bescherming tegen racisme” camoufleert.

De Universiteit Leipzig voerde ook “veiligheidsrisico’s” aan voor het schrappen van de lezing van Morris. Een voorwendsel, reageert de Israëli meteen. De universiteit had toch gewoon de politie kunnen inschakelen?! “Ze wilde het gewoon niet aan de stok krijgen met haar pro-Palestijnse studenten. De Duitse universiteiten moeten een besluit nemen: willen zij plekken van vrije wetenschap en debat blijven, of willen zij buigen voor de druk van antisemitische groepen? Op het ogenblik ziet het er helaas naar uit dat ze de weg van de minste weerstand kiezen.”

Bron: “Der Judenhass bedroht die akademische Freiheit in Deutschland”, interview met de Israëlische historicus Benny Morris op de website van de Neue Zürcher Zeitung, 3 december 2024, door Johannes C. Bockenheimer, Berlijn.

Naschrift: de lezing van prof. Morris zou deze week op donderdag 5 december tussen 19.00-21.00 uur hebben plaatsgevonden aan de Theologische Faculteit van de Universiteit Leipzig.

Dankzij een link bij het interview met Benny Morris is de verklaring voor de annulering van diens lezing door de Universiteit Leipzig oproepbaar.

Die publieke stellingname is ondertekend door prof. dr. Gert Pickel en junior prof. dr. Yemima Hadad. Ronduit een bizar document. Op ongeloofwaardige wijze pogen beide hoogleraren zich schoon te wassen voor hun verraad aan de academische vrijheid. Om nog maar niet te spreken van de blaam (overname lastertaal) die zij blijkbaar zonder hoor en wederhoor op prof. Morris werpen in hun schrijven.