College van Bestuur van Radboud Universiteit buigt voor terreur pro-Palestijnse activisten over de rug van Joodse/Israëlische docenten en studenten – in gesprek met een insider

De wetenschapper van de Radboud Universiteit is helaas een van de weinigen die hun nek durven uit te steken tegen de inmiddels gewelddadige acties uit het pro-Palestijnse kamp. Terwijl het College van Bestuur keer op keer reageert met slappe verklaringen die strafbaar gedrag in feite gedogen, kunnen Joodse/Israëlische leden van de academische gemeenschap al langere tijd maar beter hun identiteit op de campus verbergen. Een gesprek met een verdediger van het elementaire recht van Joodse/Israëlische docenten/studenten op academische vrijheid én veiligheid.

Het gaat van kwaad tot erger op de Radboud Universiteit in Nijmegen met het wangedrag van pro-Palestina activisten. Zelfs fysiek geweld wordt niet geschuwd, bleek woensdag 7 mei 2025 op de campus. Wat is de achtergrond van de recente escalatie?

Docent: De recente escalaties volgen op het advies van de commissie internationale betrekkingen van de Radboud Universiteit op 1 april jongstleden om de banden met twee Israëlische universiteiten (namelijk Tel Aviv en Hebrew University) te verbreken. Je zou denken dat dit een advies is waar de pro-Palestina activisten blij mee zijn, maar al direct na het advies wordt er hevig gedemonstreerd met nieuwe bezettingen, gebruik van stinkbommen, en recent inderdaad ook fysiek geweld.

In de ogen van de activisten gaat het advies niet ver genoeg, zou het verbreken van banden nog radicaler moeten, en vindt de implementatie van het advies niet snel genoeg plaats. Sinds 1 april worden ook steeds brutalere methoden van demonstreren toegepast, een teken dat buigen voor de druk van deze activisten alleen maar leidt tot meer onrust.

Is het nog mogelijk een tegengeluid te geven op de campus?

Docent: Dat hebben we wel gedaan, maar je merkt dat slechts een beperkt aantal studenten en medewerkers zich uitspreekt. Na het advies werd er een participatiebijeenkomst georganiseerd. Dit voelde niet als een veilige setting, de bespreking werd al snel verstoord door pro-Palestina demonstranten en voortijdig beëindigd.

Er is één persoon met een meer genuanceerde mening aan het woord gekomen, daarna werd de hele bespreking gekaapt. Wel vloog er voorafgaand aan de bespreking een vliegtuigje boven de campus met de tekst ‘Voor vrede, voor Israël’. Ook hebben we met een groep medewerkers en studenten met 380 gele planten een groot ‘bring them home’ teken geschreven voor het bestuursgebouw. Die actie leverde een kans op om een manifest te overhandigen en ook onze visie te delen met de rector.

Kijkt u als universitair medewerker (nog) op van het gewelddadige karakter van de protesten?

Docent: Eigenlijk niet, je ziet de agressie in de demonstraties al langere tijd stap voor stap toenemen. Aan de ene kant hebben we een groep demonstranten die vindt dat alles geoorloofd is. Docenten in dit demonstratiekamp dragen daar ook actief aan bij, ze roepen publiekelijk op om de wet te overtreden en spreken uit dat ‘subjectieve gevoelens van onveiligheid’ bij studenten en medewerkers die het niet met hen eens zijn ze niet interesseert.

Harry Petit loopt daarin als docent voorop, maar het zijn er nog veel meer. In hun ogen staat vast dat Israël ‘genocide’ pleegt in Gaza, en dat geeft deze groep in eigen ogen een morele superioriteit die zelfs boven de wet gaat.

Daarnaast wordt er al lange tijd slap opgetreden. Bij eerdere demonstraties en gewelddadige verstoringen van pro-Israël lezingen is wel eens vaker de politie ingeschakeld, maar tot daadwerkelijk straffen komt het eigenlijk nooit. Zowel niet vanaf de kant van de universiteit, die maatregelen zoals schorsen zou kunnen nemen, als vanuit justitie.

In een officiële reactie sprak de voorzitter van het College van Bestuur (CvB), Alexandra van Huffelen, er schande van “dat onze eigen medewerkers op deze manier worden belaagd”. Onder die belagers zouden zich evenwel ook medewerkers hebben bevonden… Medewerkers dus die tegenover collega’s van de Radboud Universiteit zich aan “een vorm van grensoverschrijdend gedrag” (Van Huffelen) schuldig maken “dat alle perken te buiten gaat” (Van Huffelen).

Graag uw commentaar op deze bijzonder verwarrende, zo niet absurde situatie op de Radboud Universiteit!

Docent: Dit stond inderdaad in de eerste reactie van Alexandra van Huffelen op het recente geweld. Maar helaas zie je al snel weer de slappe knieën optreden. Een dag later na een gesprek met de voorzitter van de studentenvakbond, Nan Lont, komt er een slappe statement naar buiten dat we gezamenlijk moeten zorgen voor een veilige sfeer waarbij geen inzet van politie noodzakelijk is.

Voor mij voelt dit haast als een dolk in de rug van het beveiligingspersoneel dat nu al een jaar onder deze moeilijke omstandigheden zijn werk moet doen. Maar het demonstratiekamp weet het CvB zwaar onder druk te zetten. Daags na de gewelddadige protesten publiceerde een groep van 115 medewerkers en docenten een open brief waarin wordt beweerd dat de demonstratie ‘vreedzaam was’ en het ‘politiegeweld’ scherp wordt veroordeeld. Ook roept de groep, net als de studentenvakbond, op tot aftreden van het CvB. De omgekeerde wereld.

Kunt als insider aangeven welke effecten deze aanhoudende agitatie van pro-Palestina activisten sorteren bij uw Joodse/Israëlische collega’s/studenten, maar evenzeer bij niet-Joodse collega’s/studenten die met hen en de Joodse staat sympathiseren?

Docent: Voor de meeste Joodse en Israëlische collega’s en studenten is het verschrikkelijk. Uitkomen voor je identiteit is al langere tijd vrijwel onmogelijk. Veel van hen komen maar weinig op de campus en blijven het liefst incognito. Er is één Joods/ Israëlische docente, Anya Topolski, die juist met de demonstranten sympathiseert, daar schermt het demonstratiekamp natuurlijk graag mee; en ze doen net alsof de andere tientallen Joodse/Israëlische studenten niet bestaan omdat die anoniem willen blijven. Maar natuurlijk is dat geen eerlijke vergelijking. Iemand die aan hun kant staat heeft van de groep die sympathiseert met de Joodse staat niets te vrezen. Andersom laten het toenemende geweld bij de demonstraties van pro-Palestijnse zijde en de concrete bedreigingen zien dat Joods/ Israëlische studenten die wel voor hun land staan op hun hoede moeten zijn.

Welke boodschap heeft u aan het CvB van de Radboud Universiteit, per slot van rekening bezorgen de tumultueuze gebeurtenissen van 7 mei 2025 op de campus de universiteit alleen maar academische en publieke schade?

Docent: Helaas heeft de CvB als reactie op de gewelddadige demonstraties bekendgemaakt de banden met de twee Israëlische universiteiten te verbreken. Dit is precies de verkeerde reactie en het belonen van dit slechte gedrag. Dat zal nooit leiden tot terugkeer van de rust.

De pro-Palestina demonstranten hebben ook al aangekondigd niet te willen stoppen. In hun ogen is het ‘too little, too late’ en gaan ze door tot ‘alle banden met de zionistische entiteit verbroken zijn’. Als voorbeeld noemen ze daarbij dat banden met het bedrijf ‘HP’ verbroken moeten worden, omdat dit bedrijf hardware verkoopt in Israël. Moet het Radboud dan maar alle computers, beeldschermen en printers op de campus vervangen? En is dat trouwens niet slecht voor het milieu om te doen? Aan dit soort eisen zie je dat deze groep onverzadigbaar en destructief is.

Mijn boodschap is daarom: Buig niet voor terreur, dat leidt alleen maar tot meer terreur. Neem ook echte maatregelen tegen studenten en docenten die geweld gebruiken of daartoe oproepen. Daar zijn wel degelijk instrumenten voor, maar ze worden tot nu toe niet toegepast.