“De geschiedenis van het antisemitisme is in de kern een geschiedenis van de leugen. Wat vroeger over de Jood als individu werd geïnsinueerd, daarvan wordt nu Israël als natie beticht.” In de Jüdische Allgemeine (1 september 2025) schrijft Daniel Neumann, jurist en voorzitter van de bond van Joodse gemeenten in de Duitse deelstaat Hessen, een vlammende opiniebijdrage onder de titel “Das Gerücht über Israel”.

Angst als bagage ofwel de risico’s van vakantie – de sterk wisselende ervaringen van Israëlische toeristen in Europa

De situatie aan de Nederlandse universiteiten is natuurlijk op meerdere punten gemankeerd. We hebben te maken met praktisch autonome instituten die geen boodschap hebben aan de minister van Onderwijs Cultuur en Wetenschappen en een ministerie waarin hoge ambtenaren alles tegenhouden wat ook maar riekt naar enige controle. In die sfeer kan antisemitisme voort blijven woekeren en discriminatie bloeien maar ontstaan er natuurlijk ook andere misstanden. Vele van die zaken werden door Anna Soedira aan de kaak gesteld. Dat is voor bestuurders niet te verteren. Universiteiten hebben een grote mond over Diversiteit en Inclusie maar hebben geen idee wat deze zaken werkelijk zouden moeten inhouden. Universiteiten grossieren in onveiligheid en verzaken hun zorgplicht en ontdoen zich maar al te graag van mensen die op die plicht blijven hameren. Dat zijn de woorden van deze website. Nu de woorden van de dappere Dr Anna Soedira: 

Een klimaat van angst en uitsluiting kenmerkt Joods studenten- en docentenleven op Europese universiteiten, betoogt een nieuw gezamenlijk rapport van drie organisaties, B’nai B’rith International, democ en de European Union of Jewish Students (EUJS). Maar welke groeperingen, personen dragen hiervoor verantwoordelijkheid, een zware schuld? Ook dit kernprobleem stelt de publicatie uitdrukkelijk aan de orde. Grosso modo worden de anti-Israëlische studentenprotesten gesteund door organisaties met banden met een door de EU als terroristisch bestempelde Palestijnse organisatie, de PFLP ofwel het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina, voorts door externe groeperingen, bijvoorbeeld uit de BDS-scène en, niet te vergeten, door de prominente deelname van professoren aan demonstraties en ‘last but not least’ door communistische groeperingen.

“Smerige Jodin, sterf”. Deze weerzinwekkende woorden trof een studente in Toulouse aan op haar persoonlijke bezittingen. Vergezeld van een swastika. Dit vreselijke voorval staat in het gloednieuwe rapport “A climate of fear and exclusion“: Antisemitism at European universities (“Een klimaat van angst en uitsluiting”: Antisemitisme op Europese universiteiten).

Wat verwacht hij in de toekomst van de kerken? Die vraag van de kerkbode van het bisdom Aken liet antisemitisme-expert prof. dr. Stephan Grigat zich geen twee keer stellen. “In de katholieke en evangelische kerk lopen er gelijke controverse discussies als in andere instituties. Ik zou mij een expliciete kritiek op antisemitische uitspraken wensen, waartoe ik ook de voortdurende kritiek op de uitoefening van de militaire zelfverdediging van Israël tel. Vooral omdat in beide kerken betreurenswaardig genoeg een lange traditie van antisemitisme bestaat.”

In gesprek met Elisabeth Baumgarten, lid Joodse gemeenschap Amersfoort, historica, 25 jaar vrijwilligerswerk én gastspreker Stichting Na de Oorlog.

“Het is gebeurd, bijgevolg kan het weer geschieden”, waarschuwde Primo Levi, overlevende van Auschwitz. Met dit citaat begint de bijdrage van Benjamin Graumann aan de Frankfurter Allgemeine (19 augustus 2025). De voorzitter van de Joodse gemeente in Frankfurt laat daar onmiddellijk op volgen: “Vandaag de dag moeten we vaststellen: het gebeurt alweer en wel in heel Europa.”

“Geen andere spionagedienst boezemt zoveel vrees in en roept zoveel fascinatie op als de buitenlandse geheime dienst van de Joodse staat”, schrijft Midden-Oostenexpert en journaliste Mareike Enghusen in een zeer lezenswaardige bijdrage over de Mossad in het Duitse magazine voor cultuur Cicero. De meest recente huzarenstukken van de Mossad in Libanon (uitschakeling Hezbollahleden door pieperexplosies, september 2024) en Iran (imponerend voorwerk bij het Israëlisch luchtoffensief tegen het Iraanse atoomprogramma en de uitschakeling van Iraanse topmilitairen, juni 2025) leverden andermaal het bewijs voor die vrees en fascinatie. Soms slaan deze menselijke impressies op hol. Zoals bij die Egyptische gouverneur die de Mossad de vernietiging van de toerismesector toedichtte door het opduiken van haaien in de Rode Zee.

Pitigliano, een plaatje van een stadje in de Maremma op de grens tussen Latium en Toscane met 3500 inwoners, doet tegenwoordig zijn historische naam van “Klein Jeruzalem” bepaald geen eer aan. Het vertoont “Italiës lelijke gezicht” (kop in Die Welt, 12 augustus 2025) blijkt uit een bijdrage van essayist/commentator Thomas Schmid. Het plaatsje tooit zich immers met vlaggen en posters als een pro-Palestijns bolwerk, waar Israëlische producten worden geboycot door “ruimtes vrij van Israëlische apartheid”.  Geen afzonderlijk geval in Italië, beklemtoont Schmid. Aversie tegen de Joodse staat heerst er overal in het land.

De intro van Die Welt bij een opiniebijdrage van historicus Niall Ferguson (Ein Völkermord findet statt – aber nicht in Gaza, 9 augustus 2025) luidt: “Het links-liberale milieu discussieert over een vermeende Israëlische volkerenmoord in Gaza – en miskent hoezeer het zich tot nuttige idioten van terroristische regimes laat maken. De historicus Niall Ferguson verklaart hoezeer zulke “luxeovertuigingen” het Westen verzwakken.”

Een nieuwe bijdrage voor de Times of Israel van Eliyahu V. Sapir die u hier kunt lezen.