https://blogs.timesofisrael.com/sportwashing-or-hatewashing-dutch-cycling-event-targeted-by-anti-israel-group/

Haat jegens Joden is het ene, maar is verachting niet iets geheel anders? Deze vraag werpt islamwetenschapper Abdel-Hakim Ourghi op in zijn nieuwe boek “Die Liebe zum Hass – Israel, 7. Oktober 2023”.  “In vergelijking met haat is bij verachting de drempel naar geweld hoger.” Verachting uit zich “allereerst slechts” door symbolisch geweld. En schept daarmee voor de verachten, de Joden, een klimaat van bedreiging en uitsluiting.

“Sinds zijn ontstaan in het jaar 624 kende de politieke islam geen liefde, geen tolerantie en geen respect als het om Joden en het Jodendom ging”, tekent islamwetenschapper Abdel-Hakim Ourghi in zijn nieuwe boek “Die Liebe zum Hass – Israel, 7. Oktober 2023” aan.

De islamitische Jodenhaat dient ook als ontwijkingsmanoeuvre, schrijft islamwetenschapper Abdel-Hakim Ourghi in zijn nieuwe boek “Die Liebe zum Hass” (De liefde tot de haat). Het helpt om de oorzaken en structuren van een crisis van eigen makelij te verdringen, zich te arrangeren met miserabele economische verhoudingen en het onvrije leven onder militaire dictaturen. Tijdloze haat krijgt de voorkeur boven bezinning op individueel en collectief falen.

“De haat tegen Joden, het Jodendom en de staat Israël is geen teleurgestelde liefde. Die haat was er altijd al, reeds vanaf het ontstaan van de islam. Ter rechtvaardiging van de Jodenhaat worden ook de canonieke bronnen van de islam -de Koran en de traditie van de profeet (sunna)- aangehaald.” Tot deze vaststelling komt de islamwetenschapper dr. Abdel-Hakim Ourghi in zijn nieuwe boek “Die Liebe zum Hass” (De liefde tot de haat), met als veelbetekenende ondertitel “Israel, 7. Oktober 2023”.

“Antisemitisme is sinds jaren een wijdverbreid verschijnsel. Politici en activisten uit verschillende kampen maken elkaar zwart als “marionetten van Joodse kringen”, populaire series op televisie brengen antisemitisme Turkse huiskamers binnen en een van de invloedrijkste breinen van het Turkse antisemitisme -Necip Fazil Kisakürek- wordt door staatspresident tot nationaal dichter verkozen.” Deze deprimerende situatieschets stamt van de Duitse turkologe Corry Guttstadt.

De Duitse christendemocraten en sociaaldemocraten vonden elkaar dezer dagen in een nieuw coalitieakkoord. Lezing daarvan leidde tot scherpe reacties van Joodse zijde. Zo heette het “een koude douche”, ja zelfs “een grote ontgoocheling”.

“Van Parijs tot New York en zelfs in Moskou, waar ik opgegroeid ben, was toentertijd nauwelijks iemand bereid Joden werkelijk te doden. Vandaag de dag beschermt niemand ze meer.” Onder de titel “Sissen tegen Israël” peilt de auteur, publicist en draaiboekschrijver Boris Schumatsky de Jodenhaat van onze dagen in een gastbijdrage voor de Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ, 5 april 2025).

Ongehoorde antisemitische taferelen speelden zich de laatste dagen af voor de Israëlische ambassade in de Duitse hoofdstad Berlijn. “Ik zal niet zwijgen. Juist nu is het onze taak antisemitisme duidelijk te benoemen, ongeacht uit welke hoek het komt. En ik zeg het duidelijk: het antisemitisme van islamisten is evenzo gevaarlijk als dat van rechts-extremisten.” De heldere stellingname van de speciale gezant ter bestrijding van antisemitisme in “Land” Brandenburg, Andreas Büttner, op het sociale platform X.

Een al heel vroeg afgebroken bijeenkomst over de banden met Israëlische universiteiten. Het verstoren van een lezing van een gastspreekster en haar ook nog eens belemmeren bij vertrek. Het College van Bestuur van de Radboud Universiteit mag het zich allemaal aanrekenen. Echter, dat doet het, schandelijk genoeg, allerminst. Intolerante raddraaiers uit het virulent anti-Israëlische kamp krijgen slechts “een kritisch gesprek”. Student bestuurskunde Berdian Evink, die deze gang van zaken zeer betreurt, praat ons bij.

“De terreur van Hamas leidde ertoe dat antisemitische tendensen in de samenleving versterkt tot uitdrukking komen”, schrijft islamwetenschapper dr. Abel-Hakim Ourghi op zijn Facebookpagina. “Ze worden niet alleen luider, maar ook zichtbaarder in het openbaar gearticuleerd.”

“Het waren de ergste dagen van mijn leven”, vertelde Yoni Asher dezer dagen op de redactie van de Neue Zürcher Zeitung (NZZ). De Israëli refereert daarbij aan de 49 dagen dat zijn echtgenote en twee dochters door Hamas gegijzeld waren. Redacteur Lucien Scherrer tekent voor een indringend interview met Asher (3 april 2025).