Hamas hield hem 505 dagen gevangen. Tegenover het Duitse weekblad Die Zeit doet Tal Shoam zijn huiveringwekkend relaas van puur satanisch sadisme. “Ik kan zeggen dat Hamas ons elke dag psychisch terroriseerde.”
In februari 2025 ging een propagandavideo van Hamas de wereld over van de vrijlating van Tal Shoam. Beelden toonden een sterk vermagerde Israëli, die tot zijn onbeschrijfelijk geluk weer verenigd werd met zijn vrouw, beide kinderen en moeder. Die laatsten waren ook door Hamas gegijzeld, maar kwamen bij de eerste zogenaamde deal van december 2023 vrij. “Ik ben onder de gegijzelden een van de gelukkigsten, want mijn hele kerngezin heeft overleefd.”
Tal Shoam: “Ik wist maandenlang niet of ze leefden. Mijn kwelgeesten zeiden me telkens weer dat ze dood waren. Dat behoort bij de psychologische oorlogsvoering, precies zoals in de video’s waarin wij gijzelaars gedwongen werden onze regering aan te klagen. We moesten doen wat ze wilden – zoals nu mijn vriend Evjatar David (van hem circuleerde recent een bijzonder schokkende opname door Hamas, red). Hamas liegt en de wereld gelooft het. Zo winnen de terroristen.”
Tal leerde Evjatar op de 34e dag van zijn gevangenschap kennen. Daarvoor had Hamas hem geïsoleerd gehouden. “Dat ik Evjatar en Guy Gilboa-Dalal trof, was mijn redding”, zegt hij nu. “Plotseling waren we met z’n drieën. Wij zaten 481 dagen, dus meer dan een jaar, gezamenlijk gevangen op verschillende plaatsen. Meer dan acht maanden daarvan in dezelfde nauwe tunnel, 20 tot 30 meter onder de grond. Daar troffen we onze vierde man, Omer Wenkert, hij was daar beneden 6,5 maand alleen geweest. Wij vieren werden één familie, stonden elkaar bij.”
Tal waagde het zijn bewakers te vragen: “Waarom behandelen jullie ons als oud vuil? Waarom kwellen jullie ons?” Zeit-interviewer Evelyn Finger haakt daar gelijk op in: “Wat precies werd jullie aangedaan?” “Ze sloegen en folterden ons, hongerden ons systematisch uit”, hoort ze. “Terwijl wij piepkleine porties pitabrood of rijst kregen en nauwelijks water, tafelden zij als koningen. Ze praalden met hun gehamsterde voorraden. Ze lieten, wanneer zij kookten en aten, de deur van onze kerkers openstaan zodat wij het eten roken en hun gesmak hoorden. Elke dag.”
Correspondente Evelyn Finger legt Tal Shoam vervolgens de vraag van een vakjournalist voor: in het publiek hebben vrijgelaten gijzelaars tot dusverre meestal over het uithongeren, de donkerheid, klappen en vernederingen gesproken, vertrouwelijk zeggen ze echter, ook tegenover deze krant, dat is “maar tien procent” van de geleden gruwelen. “Zou u meer willen zeggen?”
Tal Shoam draait er niet om heen. “Hamas heeft ons gedreigd, wanneer wij de waarheid zeggen, de achtergebleven gegijzelden te doden. Ook mijn vrouw werd voor haar vrijlating gewaarschuwd. Ik kan zeggen, dat Hamas ons elke dag psychisch terroriseerde.” Zelfs na haar vrijlating liet Hamas de echtgenote van Tal, Adi, niet met rust. Ze werd opgebeld, kreeg berichten binnen. De boodschap van Hamas? “Als ze spreekt, doden ze mij.”
Een voorbeeld van die psychische terreur is wat de vrijgekomene vertelt over de marteling die zijn lotgenoten Evjatar en Guy moesten ondergaan vlak voor de vrijlating van zes gegijzelden: “In de tunnel merkten wij alleen dat Omer Wenkert en ik iets meer te eten kregen, twee weken lang, voordat wij en vier anderen vrijkwamen. Onze lotgenoten Evjatar en Guy werden speciaal uit de tunnel opgehaald om toe te kijken.”
De bewakers van Hamas beschikten over een waar arsenaal aan “sadistische methoden”, informeert Tal Shoam verder, “bizarre bevelen, die wij niet konden opvolgen”. Data en tijden werden de gevangenen onthouden, uitdoen van het licht, zodat absolute duisternis heerste en tegelijk verbieden te slapen en dat met een camera controleren. “Of ze stookten een vuurtje en lieten de rook de tunnel binnengaan, tot wij bijna stikten. (…) Eén bewaker was een psychopaat. De ene keer maakte hij grappen met ons om ons vervolgens te kwellen en te vragen of we hem mochten. Als ik dat, wat wij beleefd hebben, in een film terug zou zien, zou ik het niet geloven. Vaak deden ze alsof we geëxecuteerd zouden worden. Er valt nog veel te vertellen.”
Tot slot zij nog één belangrijke en hoogst actuele vraag van Die Zeit aan Tal Shoam geciteerd, inclusief diens resolute repliek: “Veel families van gegijzelden beschuldigen de Israëlische premier ervan dat hij de gegijzelden niet wil bevrijden. Gelooft u dat ook?” “Nee! U moet dat verhaal van Hamas ook niet geloven. Dat zijn duivels. Ze hebben ons zelfs enkele malen bevolen om één van ons aan te wijzen dat die moest sterven.”
Bron: interview in Die Zeit (7 augustus 2025) met Tal Shoam, ex-gijzelaar van Hamas, door correspondente Evelyn Finger onder de titel “Sie hungerten uns aus”.
Reactie plaatsen
Reacties