“Vakantie van genocide – niet hier”. Op deze abjecte wijze maant de Engelse tekst op een bord op het Griekse eiland Samothraki Israëlische toeristen tot onmiddellijk vertrek. Een voorbeeld uit vele onverkwikkelijke incidenten die Israëlische gasten deze zomer in Europa troffen. In de NZZ am Sonntag (21 september 2025) wijdt Gisela Dachs (Tel Aviv) een bijdrage aan Israëlische reacties op deze boycottrend, die dramatisch is toegenomen.
Slachtoffers van oproepen tot boycot van Israëlische staatsburgers zijn vooral kunstenaars, wetenschappers en sporters, geeft Dachs aan. “Echter, intussen komen ook heel concrete vijandigheden in het buitenland voor, en deze belasten wellicht nog meer.”
Logisch dat Israëli’s deze scenario’s willen voorkomen. Vandaar dat maar liefst 59 procent van Joodse Israëli’s de volgende buitenlandse reis annuleert of tenminste het reisdoel wijzigt. Dat blijkt uit een peiling van het Israel Democracy Institute. “Wie toch onderweg is, houdt de eigen herkomst zo goed mogelijk voor zich”, vult Gisela Dachs aan.
Uit de wereld van de beeldende kunst in Israël citeert Dachs curator Smadar Sheffi. Al sinds jaren neemt zij een toenemende afwezigheid van Israëlische kunstenaars op het internationale toneel waar. Enerzijds is dat het resultaat van “hoffelijk cancelen” ofwel minder samenwerking, minder uitnodigingen, minder belangstelling. Anderzijds worden musea doelgericht opgeroepen geen Israëlische kunstenaars meer te tonen. Sheffi noemt daarbij sleutelfiguren uit de kunstscène zoals de Amerikaanse kunstenaars Nan Goldin en Kara Walker die tot boycot van Israël oproepen zonder ook maar met één woord de massamoord van Hamas te benoemen.
Dit volkomen gebrek aan medeleven tegenover Israëlische slachtoffers wenst Sheffi niet te verontschuldigen. Voor haar betekent dat een breuk met een kunstscène, waarvoor mensenrechten “alleen gelden, zolang er geen Israëli’s te betreuren zijn”. Daarbij refereert de curator ook aan het zwijgen van veel feministen over de weerzinwekkende verkrachtingen die Hamas op 7 oktober 2023 op Israëlisch grondgebied beging.
Andere Israëli’s noemen de houding van ijveraars voor een boycot van de Joodse staat ondubbelzinnig antisemitisch. De tekst in een winkel in het Duitse Flensburg (“Juden haben hier Hausverbot, nichts Persönliches, auch kein Antisemitismus, kann euch nur nicht ausstehen”) geeft hun gelijk, stelt Gisela Dachs.
Feit blijft, zo besluit ze haar korte bijdrage, dat nauwelijks meer buitenlandse kunstenaars naar Israël komen. “De musea tonen of kunst uit bestaande collecties, of Israëlische werken. En om de afwezigheid van bekende sterren te compenseren, zijn er intussen steeds meer concerten, waarbij hun liederen eenvoudig worden nagezongen.”
De redactionele intro (aanhef) bij het artikel van Gisela Dachs formuleert trouwens de onderscheiden reacties op de beschamende bejegening van Israëli’s buitenslands treffend: “Terwijl de één in het buitenland nog slechts fluisterend spreekt en eigen herkomst verzwijgt, spreekt de ander van puur antisemitisme.”
Bron: bijdrage Gisela Dachs (Tel Aviv) aan de Neue Zürcher Zeitung (NZZ) am Sonntag, 21 september 2025, onder de titel: “Urlaub vom Genozid? Nicht hier” – die Boykottaufrufe gegen Israel werden immer lauter. Was sagen die Israeli dazu?
Reactie plaatsen
Reacties