Juist christenen moeten zich in het klein en groot verzetten, ferm uitspreken tegen Jodenhaat en het zwartmaken van de Joodse staat Israël in ons land, vindt Els Barneveld. Via het sociale medium X geeft ze keer op keer het voorbeeld. Dat leverde haar veel haat op, kostte haar vriendschappen. Tot twee keer toe werd de davidster van haar nek gerukt. “Beide keren hing er zo weer een nieuwe.” Met Jodenhaat kan en wil ze niet leven. “Geen plaats voor Jodenhaat. Nooit!” En: “Ik blijf het zeggen: Israël knapt op wat het Westen laat liggen:
Zou u zich eerst willen voorstellen aan onze lezers?
Ik ben Els Barneveld, woon in IJsselmuiden, 68 jaar, 47 jaar gewerkt in de zorg als verpleegkundige, in ons land en in het buitenland.
Sinds 2 jaar geniet ik van mijn pensioen.
U draagt het Joodse volk en de Joodse staat Israël een bijzonder warm hart toe. Graag een toelichting op uw motieven/redenen.
Els Barneveld: Ik draag het Joodse volk een warm hart toe omdat het het uitverkoren volk van God is. Israëls God is ook mijn God. God zelf noemt dit volk Zijn oogappel.
Daarmee is alles gezegd.
Juist vanwege deze genegenheid voor het Joodse volk binnen en buiten Israël moet de huidige Joden- en Israëlhaat u op het hart trappen. Op X (voorheen Twitter) noteerde u: “Nederland is een doodziek, antisemitisch land geworden.”
Was er een concrete aanleiding voor deze messscherpe constatering/gevoelsuiting?
Els Barneveld: Het doet me onnoemelijk veel verdriet dat het Joodse volk en zijn staat zo gehaat worden. Ik begrijp het niet, want hadden we met z'n allen niet afgesproken, na de Holocaust, dat dit nooit meer zou gebeuren? En zie waar wij vandaag staan.
Onze woorden zijn na 07-10-2023 een utopie gebleken. Heel verdrietig.
Nederland is inderdaad een doodziek, antisemitisch land gebleken. Denk aan de Jodenjachten hier, de synagoge's, de Joodse scholen die beveiligd moeten worden, de concertzalen waar Joodse muzikanten geweigerd worden.
Maar: Dood aan de IDF mag er in diezelfde zalen luidkeels geschreeuwd worden.
Keppeltjes, Davidsterren en Israëlische vlaggen moeten allemaal uit het zicht voor je eigen veiligheid. Het is hier de omgekeerde wereld. Bizar!
De aanleiding was:
-De Jodenjacht in Amsterdam;
-Onze regering die Netanyahu niet binnenlaat;
-De motie-Piri over de Iron Dome;
-De vertekenende en gekleurde berichten van de media hier.
Kreeg u daar ook reacties op?
Els Barneveld: Veel reacties heb ik inderdaad gekregen ja. Het kostte me zelfs enkele vriendschappen. Op X werd ik gehaat en de meest vreselijke dingen werden mij toegewenst, zelfs in DM.
Ik word door velen gehaat om mijn Israël standpunt. Op X blok ik die schreeuwers, vrienden verliezen is minder leuk. Maar met Israëlhaat kan ik niet leven, en een gesprek daarover was niet meer mogelijk. Het zij zo. Ik blijf het zeggen: Israël knapt op wat het Westen laat liggen: terrorisme uitroeien.
Welke verklaring(en) hebt u voor deze bijkans verlammende toestand?
Els Barneveld: Een verklaring voor dit alles is volgens mij dat als je niet verder kijkt en luistert naar de reguliere massamedia hier en de staatsomroep NOS, je gezichtsveld gekleurd en beperkt is.
Ook alles wat er op de universiteiten en de sit-ins hier gebeurt en toegestaan wordt, werkt allemaal tegen Israël. Het wordt dan al gauw makkelijk gemaakt om Israël de zwarte Piet toe te schuiven en te beschuldigen van genocide, want Gaza.... 07-10-2023 doet er dan al gauw niet meer toe en is al snel vergeten. Onbegrijpelijk!
Valt dit onheilspellende tij nog te keren?
Els Barneveld: Of dit allemaal nog te keren valt: Ik heb er een hard hoofd in. Zolang hier de import uit al die landen, heel groot blijft, zolang onze Joodse medeburgers hier en wereldwijd uitgescholden, gepest en opgejaagd worden, er nooit ingegrepen wordt of zwaarder gestraft, heb ik er een zwaar hoofd in.
Tegelijkertijd weet ik dat het licht altijd overwint. Dus ja: Ooit komt het goed!
God heeft dat beloofd en daar houd ik mij aan vast.
Uw medestrijdster voor Israël, Petra van de Weetering, stelt: “Ik zou inderdaad graag willen dat christenen een “muur” vormen rondom Israël en de Joodse gemeenschap.”
Deelt u haar wens? En schort het daaraan juist in kerkelijk Nederland?
Els Barneveld: Ik heb Petra's interview (website antisemitismenieuws, 17 december 2025) gelezen en ik volg haar op X. Ik stem hier van harte mee in. Het is onze plicht om als christenen biddend om Israël en het Joodse volk heen te staan. Steeds weer en meer, juist nu.
We moeten dit veel meer laten zien en veel meer uitspreken. Juist in de kerken, want vaak ontbreekt een heel stuk liefde voor het Joodse volk. Onbegrijpelijk. Er zou toch elke zondag gebeden moeten worden voor de staat Israël en de Joodse gemeenschap wereldwijd. Juist in de kerken. Zo verdrietig dat dit ook daar niet meer gebeurt. Er staat niet voor niks in de Bijbel: Bid om vrede voor Jeruzalem!
Het is onze dure plicht om Israël en het Joodse volk te brengen, in gebed, bij hun God. Dat zijn we als christenen verplicht.
Van de Weetering voegt daaraan toe: “Juist christenen zouden solidair moeten zijn en openlijk moeten opkomen tegen antisemitisme.”
Els Barneveld: Daar hoort zeker bij dat we ons openlijk verzetten tegen het antisemitisme! In het klein en in het groot. Spreek je altijd uit, ook al is dat soms moeilijk. Laat je nooit het zwijgen opleggen, het mag en kan niet. We moeten veel meer laten zien en horen dat dit volk ons na aan het hart ligt. Er is geen plaats voor antisemitisme. Nooit!
Welke persoonlijke ervaringen hebt u op dit cruciale punt?
Els Barneveld: Mijn persoonlijke ervaring is mijn davidster en de gijzelaarspin die ik zichtbaar draag. Ik verstop ze niet, ben niet bang voor die schreeuwers. Mijn davidster is twee keer van mijn nek gerukt, beide keren hing er zo weer een nieuwe.
Dat zeg ik niet om nu stoer over te komen, een davidster mag er hier net zo goed hangen als al die Palestijnse vlaggen die ik ook laat hangen en niet wegdrukken. Ik houd van Israël en dat laat ik zien.
De andere, betere kant van het dragen van deze symbolen is: het geeft ook een stuk herkenning. Je wordt vaker aangesproken en mensen laten dan zien dat ze ook een davidster dragen. Een mooi gesprek volgt er dan vaak. Daar word ik blij van en het geeft hoop.
U maakt zich grote zorgen over “de oprukkende islam” in Nederland. “Doodeng”, schrijft u. Waarvoor vreest u precies?
Els Barneveld: De oprukkende Islam baart mij inderdaad veel zorgen. We leven hier, nog wel, in een land van Joods-christelijke tradities. Langzaam maar zeker wordt dit al verder naar de achtergrond gedrongen. Vandaag de dag moet het allemaal achter de voordeur gebeuren. Joden en ook christenen voelen zich steeds minder veilig hier door die oprukkende islam.
Onze Joodse medeburgers zijn hier helemaal niet meer veilig. Waar ik voor vrees, heb ik eerder al benoemd, de universiteiten, de sit-ins, de rode-lijn-figuren, de leugens waarmee we vergiftigd worden door de media, over Israël. Alles is koren op de molen van de islam en dat benauwt me erg. Stukje bij beetje komt er steeds meer bij, iedereen staat erbij en kijkt ernaar. Ingegrepen wordt er niet. Het is inderdaad: doodeng.
Welke oproep wilt u doen aan de lezers van onze website?
Els Barneveld: Mijn oproep is: Vergeet Israël en het Joodse volk niet.
Bid voor de staat en de Joden wereldwijd. Laat je stem horen en sta inderdaad, zoals Petra zei: met een muur van gebed om hen heen. Want een krachtig gebed vermag veel! We leven in Bijbelse tijden!
Illustratie Mosaic of the 12 Tribes of Israel. From Givat Mordechai Etz Yosef synagogue facade, Ha Rav Gold street, in Jerusalem. Top row, right to left: Reuben, Judah, Dan, Asher Middle: Simeon, Issachar, Naphtali, Joseph
Bottom: Levi, Zebulun, Gad, BenjaminSourceOwn work: AuthorOri229